Hulpmaatjes aan de slag voor ISOFA

logoisofaISOFA, wat is dat ook al weer?

Een aantal vragen aan hulpmaatje Els en aan coördinator Leontine.

Waarom ben je hulpmaatje geworden?

Els: “Mijn eigen motivatie om maatje te worden is eigenlijk al ontstaan in de tijd dat ik lid was van de Parochiële Caritas Instelling hier in Wageningen. Hulpvragen kwamen vaak binnen op het moment dat de hulpvrager al helemaal vastgelopen was in de problemen. Als maatje probeer je dat te voorkomen door samen de problemen in kaart te brengen en een plan van aanpak te maken om tot een oplossing te komen of zo nodig tijdig professionele hulp in te schakelen.”

Wat doe je als hulpmaatje? 

Els: “Als hulpmaatje probeer ik mensen te helpen die zijn vastgelopen in hun financiële situatie. Dat kan bijvoorbeeld zijn omdat ze moeite hebben om hun administratie op orde te krijgen, of omdat ze door allerlei omstandigheden geen overzicht meer hebben over inkomsten en uitgaven waardoor er schulden zijn ontstaan. Als maatje ga ik dan samen met de hulpvrager aan de slag om weer orde op zaken te krijgen en inkomsten en uitgaven op elkaar af te stemmen. Eventuele schulden worden in kaart gebracht. Als er professionele hulpverlening moet worden ingeschakeld, ondersteun ik als maatje bij de contacten en help met het vinden van de weg in de wet- en regelgeving.”

Leontine: “Ook worden mensen begeleid die al in de schulddienstverlening zitten, dat is een lang en moeilijk traject, het maatje kan een steuntje in de rug geven om het vol te houden.

Belangrijk is dat mensen weer zelfredzaam worden zodat ze in staat zijn om zelf hun problemen op te lossen zodat ze niet weer opnieuw in zo’n situatie terecht komen. Daarom neemt het maatje de problemen nooit over maar helpt bij het vinden van de oplossing. “

Kun je een voorbeeld geven van je werk als hulpmaatje?

Els: “Ik moet voorzichtig zijn met wat ik vertel want ik heb een geheimhoudingsplicht. Een voorbeeld waar het niet goed ging, is een mevrouw die eigenlijk zelf niet gemotiveerd was om aan haar administratie te werken. Ze was door een andere hulpverlener naar ons doorverwezen, die hulpverlener vond het heel nuttig als ze het nou eens goed  zou organiseren, zodat ze niet steeds naar allerlei loketten zou gaan. Maar na twee bezoeken werd zo duidelijk dat ze het zelf helemaal niet wilde, dat we weer afscheid van elkaar genomen hebben.

Leontine: ‘In een gezin waren zowel de man als de vrouw werkloos geworden, waardoor het inkomen heel erg achteruit ging. Verder speelden er op persoonlijk vlak allerlei dingen en waren er uiteindelijk behoorlijke schulden ontstaan. Er kwamen dus geregeld deurwaarders aan de deur en er werd beslag op het inkomen gelegd. Nu is het maatje meegegaan naar de schulddienstverlening om zich aan te melden. De vrouw gaf aan dat ze erg blij was met de steun van het maatje en dat ze daardoor het zware traject ziet zitten.

Hoelang begeleid je iemand?

Leontine: “Hoe lang je iemand begeleidt, hangt af van de situatie, er is geen vaste termijn. Een administratie op orde brengen kan misschien al na een paar maanden afgerond worden, maar een traject in de schulddienstverlening  duurt drie jaar dus als maatje trek je die periode ook met de hulpvrager op.”

ISOFA-Wageningen ondersteunt mensen die overzicht en grip op hun inkomsten en uitgaven kwijt zijn of dreigen te verliezen met de inzet van gecertificeerde vrijwilligers die als maatje een tijd met de hulpvrager oplopen.  De vrijwilligers komen zo mogelijk uit de deelnemende kerken.  W: isofa-wageningen.nl

Coördinator: Leontine van Eck. M:06-37289131