Eind jaren tachtig namen enkele christelijke zakenmensen het initiatief om te komen tot een Nederlands Prinsjesdagontbijt. Daarbij waren zij geïnspireerd door de traditie van het National Prayer Breakfast in Amerika en Engeland, waarbij leidinggevenden uit politieke, maatschappelijke en bestuurlijke organisaties aan het begin van het politiek-parlementaire jaar samenkomen voor gebed, ontmoeting en wederzijdse bemoediging ten bate van regering en samenleving. Dit leidde op in 1990 tot oprichting van de Stichting Prinsjesdagontbijt met het doel een ‘Nationaal Gebedsontbijt’ te organiseren, dat een interkerkelijk karakter zou dragen.
Dit jaar sprak schrijver Geert Mak de Prinsjesdaglezing uit met als titel ‘Trouw, maar aan wie en waaraan?’. Mak stelt vast dat we in een belangrijke historische overgangsfase leven, waarbij het zwaartepunt van de wereldpolitiek verschuift. Daarmee verschuiven ook de dominante waardesystemen. De schrijver roept politici op niet weg te kijken voor de gevolgen en te waken voor passiviteit en principeloosheid.
Geert Mak spreekt in zijn lezing onder andere over een hedendaagse invulling van het begrip ‘rentmeesterschap’. Hij stelt vast dat kerken op allerlei manieren en fronten aanwezig zijn om te ijveren voor barmhartigheid en rechtvaardigheid, van vluchtelingenkampen tot daklozencentra en voedselbanken.
Kerken, die zoveel van de wereld zien, mogen zich volgens hem meer uitspreken en de politiek zou ook meer naar de kerken mogen luisteren als het gaat om hoe een rechtvaardige samenleving eruit hoort te zien. “De Bijbel heeft een boel te zeggen over de zorg voor de zwakken en de kwetsbaren, en over het aanpakken van de oorzaken van onrecht en ongelijkwaardigheid waaronder, overal ter wereld, zoveel mensen nog altijd lijden.”
De volledige lezing van Geert Mak is te vinden op de website van de Stichting Prinsjesdagontbijt.
